Odmiana imienia Artusek przez przypadki

Artusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Artusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Artuska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Artuska

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Artusku

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArtusekDziś Artusek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Artusek ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Artusek już tu jest.
W domu Artusek często urządza rodzicom pokazy mody.
Artusek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Tata sam opatrzył mi nogę.
W sobotę są urodziny .
Przedwczoraj były urodziny .
W słuchawce usłyszałam głos .
Dla ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Rozalia z troską przyglądała się .
Tego było już za wiele.
Zostawiam karteczkę i już mnie nie ma.
Proszę nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
ArtuskaSpojrzałem znacząco na Artuska.
Spojrzał na Artuska i uśmiechnął się.
Artuska natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Nieśmiało gładzi Artuska po włosach.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Artuska.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArtuskaŚpiewam z Artuska.
Rozmawiam z Artuska.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Artuska.
Ja z Artuska siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Artuska.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArtuskuTen wiersz jest o Artusku.
Mowa oczywiście o Artusku.
Pamiętajmy o Artusku i jej rodzinie.
Przez chwilę pomyślałam o Artusku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Artusku.

Wołacz:
(hej!)
Dziękuję za rozmowę!
Dobranoc !
! Wróć do mnie!
! Uważaj!
! Gdzie jesteś?