Odmiana imienia Artemas przez przypadki

Artemas imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Artemas

Dopełniacz
(kogo? czego?):Artemasa

Celownik
(komu? czemu?):Artemasowi

Biernik
(kogo? co?):Artemasa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Artemasem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Artemasie

Wołacz
(hej!):Artemasie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArtemasGdzie jest Artemas?
Autorem niniejszego tekstu jest Artemas.
Artemas ma katar i źle się czuje.
Jutro Artemas wyjdzie ze szpitala.
Artemas tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArtemasaUroda Artemasa miała potężną moc.
W słuchawce usłyszałam głos Artemasa.
Ręka Artemasa uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Artemasa.
Nie lubię Artemasa.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArtemasowiKupiłem Artemasowi magnes na lodówkę.
Słoik z kawą wyleciał Artemasowi z rąk.
Co tej Artemasowi po głowie chodzi?
Powiedz wszystkim i Artemasowi, że nic mi nie jest.
Artemasowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
ArtemasaWidzę Artemasa.
Doprowadził tym Artemasa do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzył na Artemasa z pełnym zgrozy podziwem.
W Artemasa nagle coś wstąpiło.
Obserwuję Artemasa bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArtemasemWieczorem z Artemasem znowu idziemy na spacer.
Byliśmy z Artemasem na jarmarku.
Oboje z Artemasem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Weekend spędzony z Artemasem był przesympatyczny.
Jadę na wycieczkę razem z Artemasem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArtemasieTo jest pieśń o Artemasie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Artemasie.
Wczoraj wspomniałam o Artemasie z moim tatą.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Artemasie.
Myślę o Artemasie.

Wołacz:
(hej!)
ArtemasieDobry wieczór Artemasie!
Dziękuję Artemasie za rozmowę!
Artemasie! Gdzie jesteś?
Artemasie! Wróć do mnie!
Dzień dobry Artemasie!