Odmiana imienia Arnoldek przez przypadki

Arnoldek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arnoldek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arnoldka

Celownik
(komu? czemu?):Arnoldkowi

Biernik
(kogo? co?):Arnoldka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arnoldkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arnoldku

Wołacz
(hej!):Arnoldku!

Przykłady deklinacji imienia Arnoldek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Arnoldek

Arnoldek ma katar i źle się czuje.
Ja i Arnoldek nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Arnoldek.
Arnoldek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Arnoldek?

Dopełniacz (kogo? czego?): Arnoldka

Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Arnoldka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Arnoldka.
W sobotę są urodziny Arnoldka.
Rodzina Arnoldka zginęła w wypadku samochodowym.
Arnoldka siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik (komu? czemu?): Arnoldkowi

Chciałam szybko pochwalić się Arnoldkowi.
Zostawiam Arnoldkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Ten nie pozostał dłużny Arnoldkowi.
Musiałam się zwierzyć Arnoldkowi.
Dzięki Arnoldkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik (kogo? co?): Arnoldka

Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Arnoldka.
Obserwuję Arnoldka bardzo uważnie.
Doprowadził tym Arnoldka do stanu bliskiego apopleksji.
Kacper patrzył na Arnoldka ze zdumieniem.
Arnoldka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik (z kim? z czym?): Arnoldkiem

A sytuacja z Arnoldkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Jadę na wycieczkę razem z Arnoldkiem.
Byliśmy z Arnoldkiem na jarmarku.
Dorota spotkała się z Arnoldkiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Arnoldkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Arnoldku

Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Arnoldku.
Pamiętajmy o Arnoldku i jej rodzinie.
Dziś napiszę o Arnoldku.
Dzisiaj chciałam napisać o Arnoldku.
Dobrze, że wspomniałeś o Arnoldku.

Wołacz (hej!): Arnoldku

Dobranoc Arnoldku!
Arnoldku! Gdzie jesteś?
Hej Arnoldku!
Cześć Arnoldku!
Arnoldku! Wróć do mnie!