Odmiana imienia Arletka przez przypadki

Arletka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arletka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arletki

Celownik
(komu? czemu?):Arletce

Biernik
(kogo? co?):Arletkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arletką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arletce

Wołacz
(hej!):Arletko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArletkaArletka nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Arletka zostaje z nami.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Arletka.
Arletka chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Arletka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArletkiKrótki filmik przedstawiający braciszka Arletki.
Piszę list do Arletki.
Tymczasem zauważyłam wpis Arletki kilka dni temu.
Pożyczę od Arletki samochód i możemy jechać.
Dla Arletki ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArletceMusiałam się zwierzyć Arletce.
Zaproponowałem Arletce dwa tematy.
Zerwał jabłko i podał je Arletce.
Dzięki Arletce święta nabrały nowego wymiaru.
Arletce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
ArletkęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Arletkę.
Spojrzałam na Arletkę.
Oszołomienie spadło teraz na Arletkę i na moment odebrało mu wigor.
Sierżant wpatrywał się w Arletkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Arletkę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArletkąPrzez chwilę oboje z Arletką patrzyli na siebie.
Sprzątam pokój z Arletką.
Karolina miała się spotkać z Arletką przed szkołą.
Refleksyjnie po spotkaniu z Arletką.
Oboje z Arletką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArletceW powrotnej drodze myślał o Arletce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Arletce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Arletce.
Pamiętam o Arletce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Arletce.

Wołacz:
(hej!)
ArletkoArletko! Wróć do mnie!
Dziękuję Arletko za rozmowę!
Dobranoc Arletko!
Dzień dobry Arletko!
Arletko! Uważaj!