Odmiana imienia Arielka przez przypadki

Arielka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arielka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arielki

Celownik
(komu? czemu?):Arielce

Biernik
(kogo? co?):Arielkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arielką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arielce

Wołacz
(hej!):Arielko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArielkaArielka nie umie śpiewać.
Arielka nie umie grać na gitarze.
Jutro Arielka wyjdzie ze szpitala.
Arielka tego nie widzi.
Dziś Arielka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArielkiPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Arielki.
Na korytarzu blisko pokoju Arielki stało kilka osób.
Serce Arielki stanęło na moment.
Przez cały dzień czułam wzrok Arielki na sobie.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Arielki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArielceKupiłem Arielce magnes na lodówkę.
Przyglądam się Arielce.
Chciałam szybko pochwalić się Arielce.
Proszę Arielce nie dokuczać!
Napisałem wiersz dzięki Arielce.

Biernik:
(kogo? co?)
ArielkęW końcu obudzili Arielkę, żeby ich ratował.
Zdjęcie przesłane przez Arielkę.
Nieśmiało gładzi Arielkę po włosach.
Widziałem dzisiaj Arielkę z mojej klasy.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Arielkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArielkąWczoraj wracamy z Arielką od lekarza.
Zostanę tu tylko z Arielką i chłopakami.
Ja z Arielką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wymyśliłam z Arielką nową zabawę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Arielką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArielceZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Arielce.
Przygotowuje książkę o Arielce.
Myślał o Arielce i o swoim życiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Arielce.
Myślałam cały czas tylko o Arielce.

Wołacz:
(hej!)
ArielkoWitaj Arielko!
Hej Arielko!
Arielko! Uważaj!
Gdzie jesteś Arielko!?
Dobry wieczór Arielko!