Odmiana imienia Arianunia przez przypadki

Arianunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arianunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arianuni

Celownik
(komu? czemu?):Arianuni

Biernik
(kogo? co?):Arianunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arianunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arianuni

Wołacz
(hej!):Arianuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArianuniaArianunia nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Arianunia z lasu.
Arianunia chce pójść ze mną na spacer.
Arianunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Arianunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArianuniByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Arianuni.
Przedwczoraj były urodziny Arianuni.
Nie ma Arianuni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Arianuni.
Szukałem linków do strony Arianuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArianuniChciałam szybko pochwalić się Arianuni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Arianuni coś się stało.
Dzięki Arianuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Arianuni nie dokuczać!
Daję Arianuni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
ArianunięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Arianunię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Arianunię.
Spojrzałam na Arianunię w wymownym geście.
Arianunię znalazłam w recepcji hotelu.
Na Arianunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArianuniąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Arianunią.
Pracuję z Arianunią.
Sprzątam pokój razem z Arianunią.
Zostaliśmy z Arianunią w salonie sami.
Ja z Arianunią chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArianuniMowa oczywiście o Arianuni.
Myślałam cały czas tylko o Arianuni.
To jest pieśń o Arianuni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Arianuni.
W powrotnej drodze myślał o Arianuni.

Wołacz:
(hej!)
ArianuniuHej Arianuniu!
Dobry wieczór Arianuniu!
Dzień dobry Arianuniu!
Dziękuję Arianuniu za rozmowę!
Witaj Arianuniu!