Odmiana imienia Arian przez przypadki

Arian imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arian

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ariana

Celownik
(komu? czemu?):Arianowi

Biernik
(kogo? co?):Ariana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arianem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arianie

Wołacz
(hej!):Arianie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ArianDobrze, że Arian grzecznie śpi.
Arian chce pójść ze mną na spacer.
Arian tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Arian zostaje z nami.
Na drugie imię mam Arian.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ArianaPrzed sobą ujrzałam rękę Ariana.
Tata Ariana opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Rodzina Ariana wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Ariana.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ariana.

Celownik:
(komu? czemu?)
ArianowiDopiero teraz zrozumiałem, że Arianowi coś się stało.
Arianowi oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Arianowi miłość.
Zerwał jabłko i podał je Arianowi.
Oddaję Arianowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
ArianaAriana zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Ariana z pełnym zgrozy podziwem.
W Ariana nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Ariana wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Odprowadziłam Ariana do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ArianemZginął w pojedynku z Arianem.
Oboje z Arianem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Weekend spędzony z Arianem był przesympatyczny.
Obie z Arianem postawiłyśmy na zmiany.
Jadę z Arianem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ArianieDyskutuję o Arianie.
Warto także pomyśleć chwilę o Arianie.
Na koniec parę słów o Arianie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Arianie.
To jest pieśń o Arianie.

Wołacz:
(hej!)
ArianieGdzie jesteś Arianie!?
Cześć Arianie!
Dziękuję Arianie za rozmowę!
Dobranoc Arianie!
Arianie! Uważaj!