Odmiana imienia Aretunia przez przypadki

Aretunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aretunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aretuni

Celownik
(komu? czemu?):Aretuni

Biernik
(kogo? co?):Aretunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aretunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aretuni

Wołacz
(hej!):Aretuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AretuniaAretunia tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Aretunia.
Jak już wiecie mam na imię Aretunia.
Co robi Aretunia?
Ma na imię Aretunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AretuniSzukałem linków do strony Aretuni.
Najbardziej polubiłam ojca Aretuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Aretuni.
W sobotę są urodziny Aretuni.
Prosimy o pomoc dla Aretuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AretuniKto wie, może Aretuni wyjdzie do na dobre.
Daję Aretuni, to co najlepsze we mnie.
Zostawiam Aretuni karteczkę i już mnie nie ma.
Mam nadzieję, że Aretuni również się podoba.
Aretuni oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
AretunięPoszłam dalej i wtedy poznałam Aretunię.
Doprowadził tym Aretunię do stanu bliskiego apopleksji.
W końcu obudzili Aretunię, żeby ich ratował.
Chwyciła Aretunię za rękaw płaszcza.
Przeprosiłam Aretunię i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AretuniąPracuję z Aretunią.
Byliśmy z Aretunią na jarmarku.
Wczoraj wracamy z Aretunią od lekarza.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Aretunią.
Razem z Aretunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AretuniA przecież nikt inaczej o Aretuni nie pisał.
Teraz chcę napisać parę słów o Aretuni.
Pamiętajmy o Aretuni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Aretuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Aretuni.

Wołacz:
(hej!)
AretuniuDobry wieczór Aretuniu!
Dziękuję Aretuniu za rozmowę!
Dobranoc Aretuniu!
Aretuniu! Wróć do mnie!
Aretuniu! Gdzie jesteś?