Odmiana imienia Arek przez przypadki

Arek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Arek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Arka

Celownik
(komu? czemu?):Arkowi

Biernik
(kogo? co?):Arka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Arkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Arku

Wołacz
(hej!):Arku!

Przykłady deklinacji imienia Arek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Arek

Na drugie imię mam Arek.
Jak już wiecie mam na imię Arek.
Mam na imię Arek.
Arek wraca do domu.
Ja i Arek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz (kogo? czego?): Arka

Serce Arka stanęło na moment.
Jestem mamą Arka i jeszcze trojga innych dzieci.
Tymczasem zauważyłam wpis Arka kilka dni temu.
Arka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Arka.

Celownik (komu? czemu?): Arkowi

Zerwał jabłko i podał je Arkowi.
Dzięki Arkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiedziałam Arkowi o przykrości która mnie spotkała.
Opowiadam Arkowi o swoich zainteresowaniach.
Arkowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Arka

Przyniesiona przez Arka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzę na Arka i nic nie rozumiem.
Przed wejściem spotkaliśmy Arka.
O jego personalia miałam spytać Arka prywatnie.
Pożegnali w końcu Arka i wyszli razem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Arkiem

Razem z Arkiem zrobiłyśmy obiad.
Kasia z Arkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Arkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Arkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Razem z Arkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Arku

Wszyscy dyskutują o Arku.
Przynajmniej tak myślał tata o Arku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Arku.
Artykuł o Arku wywołał burzę w mediach.
Marzę o Arku.

Wołacz (hej!): Arku

Arku! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Arku!
Dziękuję Arku za rozmowę!
Arku! Uważaj!
Hej Arku!