Odmiana imienia Apolinaria przez przypadki

Apolinaria imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Apolinaria

Dopełniacz
(kogo? czego?):Apolinarii

Celownik
(komu? czemu?):Apolinarii

Biernik
(kogo? co?):Apolinarię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Apolinarią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Apolinarii

Wołacz
(hej!):Apolinario!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ApolinariaNa drugie imię mam Apolinaria.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Apolinaria.
Apolinaria wraca do domu.
Jeśli jednak przegrasz, Apolinaria zostaje z nami.
Apolinaria tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ApolinariiPrzez cały dzień czułam wzrok Apolinarii na sobie.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Apolinarii.
Prosimy o pomoc dla Apolinarii.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Apolinarii.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Apolinarii.

Celownik:
(komu? czemu?)
ApolinariiCoś muszę Apolinarii powiedzieć, stoi i czeka.
Apolinarii udało się usłyszeć tylko parę słów.
Napisałem wiersz dzięki Apolinarii.
Przyglądam się Apolinarii.
Mama przyznała rację Apolinarii.

Biernik:
(kogo? co?)
ApolinarięApolinarię znalazłam w recepcji hotelu.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Apolinarię.
Pożegnali w końcu Apolinarię i wyszli razem.
Spoglądam na Apolinarię.
Kacper patrzył na Apolinarię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ApolinariąZostaliśmy z Apolinarią w salonie sami.
Pracuję z Apolinarią.
Razem z Apolinarią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Apolinarią.
Dorota spotkała się z Apolinarią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ApolinariiDziś napiszę o Apolinarii.
Mowa oczywiście o Apolinarii.
Piszę o Apolinarii.
Artykuł o Apolinarii wywołał burzę w mediach.
Czasami myślę sobie o Apolinarii.

Wołacz:
(hej!)
ApolinarioHej Apolinario!
Dobranoc Apolinario!
Dobry wieczór Apolinario!
Witaj Apolinario!
Dzień dobry Apolinario!