Odmiana imienia Anzelmuśka przez przypadki

Anzelmuśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anzelmuśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anzelmuśki

Celownik
(komu? czemu?):Anzelmuśce

Biernik
(kogo? co?):Anzelmuśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anzelmuśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anzelmuśce

Wołacz
(hej!):Anzelmuśko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnzelmuśkaAnzelmuśka chce pójść ze mną na spacer.
Anzelmuśka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
W domu Anzelmuśka często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Anzelmuśka z lasu.
Mam na imię Anzelmuśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnzelmuśkiPóki co dodaję zdjęcia Anzelmuśki z wakacji.
Jadę do Anzelmuśki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Anzelmuśki słychać.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Anzelmuśki.
Przed sobą ujrzałam rękę Anzelmuśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnzelmuśceAnzelmuśce włosy stanęły dęba na głowie.
Mam nadzieję, że Anzelmuśce również się podoba.
Dzięki Anzelmuśce święta nabrały nowego wymiaru.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Anzelmuśce.
Kupiłem Anzelmuśce magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
AnzelmuśkęWidzę Anzelmuśkę.
Spotkałam Anzelmuśkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Zdjęcie przesłane przez Anzelmuśkę.
Widziałem dzisiaj Anzelmuśkę z mojej klasy.
Spojrzałam na Anzelmuśkę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnzelmuśkąWieczorem z Anzelmuśką znowu idziemy na spacer.
Tym razem korespondowałam z Anzelmuśką.
Zostanę tu tylko z Anzelmuśką i chłopakami.
Wymyśliłam z Anzelmuśką nową zabawę.
Sprzątam pokój razem z Anzelmuśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnzelmuśceTo jest pieśń o Anzelmuśce.
Kiedyś chciałam napisać o Anzelmuśce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Anzelmuśce.
Przy Anzelmuśce zapomniałem o wszystkim.
Myślałam cały czas tylko o Anzelmuśce.

Wołacz:
(hej!)
AnzelmuśkoHej Anzelmuśko!
Anzelmuśko! Uważaj!
Dziękuję Anzelmuśko za rozmowę!
Dzień dobry Anzelmuśko!
Dobry wieczór Anzelmuśko!