Odmiana imienia Anuncjata przez przypadki

Anuncjata imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anuncjata

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anuncjaty

Celownik
(komu? czemu?):Anuncjacie

Biernik
(kogo? co?):Anuncjatę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anuncjatą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anuncjacie

Wołacz
(hej!):Anuncjato!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnuncjataDobrze, że Anuncjata grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Anuncjata.
Anuncjata wraca do domu.
Anuncjata nie umie grać na gitarze.
Co robi Anuncjata?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnuncjatySzkoda że Anuncjaty prawie że w ogóle nie ma.
Jestem mamą Anuncjaty i jeszcze trojga innych dzieci.
Tata Anuncjaty opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Anuncjaty.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Anuncjaty.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnuncjacieAnuncjacie oczy błyszczą.
Anuncjacie wpadły w ucho słowa piosenki.
Kupiłem Anuncjacie magnes na lodówkę.
Zostawiam Anuncjacie karteczkę i już mnie nie ma.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Anuncjacie.

Biernik:
(kogo? co?)
AnuncjatęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Anuncjatę.
Lubię Anuncjatę.
Na Anuncjatę spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałam na Anuncjatę jak dopisuje kolejne literki.
Patrzę na Anuncjatę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnuncjatąA sytuacja z Anuncjatą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Idę na spacer z Anuncjatą.
Ja z Anuncjatą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Siedzieliśmy z Anuncjatą przy basenie.
Kasia z Anuncjatą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnuncjacieNaszą piosenkę pisali z myślą o Anuncjacie.
Przy Anuncjacie zapomniałem o wszystkim.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Anuncjacie.
No a teraz trochę więcej o Anuncjacie.
Na koniec parę słów o Anuncjacie.

Wołacz:
(hej!)
AnuncjatoCześć Anuncjato!
Anuncjato! Gdzie jesteś?
Witaj Anuncjato!
Hej Anuncjato!
Gdzie jesteś Anuncjato!?