Odmiana imienia Antydek przez przypadki

Antydek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Antydek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antydka

Celownik
(komu? czemu?):Antydkowi

Biernik
(kogo? co?):Antydka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antydkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antydku

Wołacz
(hej!):Antydku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AntydekAntydek tego nie widzi.
Antydek chce pójść ze mną na spacer.
Jeśli jednak przegrasz, Antydek zostaje z nami.
Antydek nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Antydek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AntydkaUroda Antydka miała potężną moc.
Tata Antydka sam opatrzył mi nogę.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Antydka.
Szukałem linków do strony Antydka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Antydka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AntydkowiSłoik z kawą wyleciał Antydkowi z rąk.
Od początku próbujemy pomóc Antydkowi.
Coś muszę Antydkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Antydkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Antydkowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
AntydkaSpojrzałem znacząco na Antydka.
Postaram się namówić Antydka na spacer.
Kawę kupioną przez Antydka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Zdjęcie przesłane przez Antydka.
Doprowadził tym Antydka do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AntydkiemŚpiewam z Antydkiem.
Pracuję razem z Antydkiem.
Dwa dni temu miałam z Antydkiem śmieszną przygodę.
Zostanę tu tylko z Antydkiem i chłopakami.
Byliśmy z Antydkiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AntydkuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Antydku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Antydku.
Powiedz mi, co myślisz o Antydku.
Więcej o Antydku znajdziecie na naszej stronie.
A o Antydku to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
AntydkuAntydku! Uważaj!
Antydku! Gdzie jesteś?
Witaj Antydku!
Dzień dobry Antydku!
Gdzie jesteś Antydku!?