Odmiana imienia Antoneczko przez przypadki

Antoneczko imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Antoneczko

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antoneczka

Celownik
(komu? czemu?):Antoneczkowi

Biernik
(kogo? co?):Antoneczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antoneczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antoneczku

Wołacz
(hej!):Antoneczku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AntoneczkoDobrze, że Antoneczko grzecznie śpi.
Ja i Antoneczko nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Antoneczko często urządza rodzicom pokazy mody.
Antoneczko chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Antoneczko już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AntoneczkaMuszę pochwalić pomysł Antoneczka.
Tata Antoneczka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Antoneczka.
Postanowiłam zadzwonić do Antoneczka.
Od razu zobaczyła ich mama Antoneczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AntoneczkowiKto wie, może Antoneczkowi wyjdzie do na dobre.
Antoneczkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zostawiam Antoneczkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Korzysta z okazji, by wyznać Antoneczkowi miłość.
Musiałam się zwierzyć Antoneczkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AntoneczkaWidzę Antoneczka.
Pożegnali w końcu Antoneczka i wyszli razem.
Spojrzałam na Antoneczka.
Spojrzałem znacząco na Antoneczka.
Spoglądam na Antoneczka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AntoneczkiemWieczorem z Antoneczkiem znowu idziemy na spacer.
Razem z Antoneczkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój z Antoneczkiem.
Śpiewam z Antoneczkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Antoneczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AntoneczkuTo jest pieśń o Antoneczku.
Mówimy tu oczywiście o Antoneczku.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Antoneczku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Antoneczku.
No a teraz trochę więcej o Antoneczku.

Wołacz:
(hej!)
AntoneczkuDobry wieczór Antoneczku!
Antoneczku! Gdzie jesteś?
Hej Antoneczku!
Witaj Antoneczku!
Antoneczku! Wróć do mnie!