Odmiana imienia Antośka przez przypadki

Antośka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Antośka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Antośki

Celownik
(komu? czemu?):Antośce

Biernik
(kogo? co?):Antośkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Antośką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Antośce

Wołacz
(hej!):Antośko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AntośkaMa na imię Antośka.
Dobrze, że Antośka grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Antośka umiera.
Antośka chce pójść ze mną na spacer.
Antośka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AntośkiTymczasem zauważyłam wpis Antośki kilka dni temu.
Przedwczoraj były urodziny Antośki.
W słuchawce usłyszałam głos Antośki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Antośki.
Szukałem linków do strony Antośki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AntośceZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Antośce.
Proszę Antośce nie dokuczać!
Kto wie, może Antośce wyjdzie do na dobre.
Powiedz wszystkim i Antośce, że nic mi nie jest.
Tego Antośce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
AntośkęSpojrzałam na Antośkę jak dopisuje kolejne literki.
Popatrzyłam na Antośkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Lubię Antośkę.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Antośkę.
Pożegnali w końcu Antośkę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AntośkąSiedzieliśmy z Antośką przy basenie.
Powinnam jednak pojechać z Antośką.
Idę na spacer z Antośką.
A sytuacja z Antośką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Antośką podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AntoścePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Antośce.
Artykuł o Antośce wywołał burzę w mediach.
Zapraszam na film dokumentalny o Antośce.
Wczoraj wspomniałam o Antośce z moim tatą.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Antośce.

Wołacz:
(hej!)
AntośkoAntośko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Antośko!
Antośko! Uważaj!
Dziękuję Antośko za rozmowę!
Antośko! Wróć do mnie!