Odmiana imienia Ansegiz przez przypadki

Ansegiz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ansegiz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ansegiza

Celownik
(komu? czemu?):Ansegizowi

Biernik
(kogo? co?):Ansegiza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ansegizem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ansegizu

Wołacz
(hej!):Ansegizie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnsegizAnsegiz wraca do domu.
Ansegiz chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ansegiz chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Ansegiz umiera.
Ansegiz tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnsegizaRodzina Ansegiza zginęła w wypadku samochodowym.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ansegiza.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Ansegiza.
Zaproszenia na urodziny Ansegiza są gotowe.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ansegiza słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnsegizowiPowiedz wszystkim i Ansegizowi, że nic mi nie jest.
Ja na pewno przekaże swój procent Ansegizowi.
Ansegizowi oczy błyszczą.
Ten nie pozostał dłużny Ansegizowi.
Zerwał jabłko i podał je Ansegizowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AnsegizaAnsegiza zaczęło to nieco irytować.
Przed wejściem spotkaliśmy Ansegiza.
Zdjęcie przesłane przez Ansegiza.
Podchodzi, całuje Ansegiza i idzie do wyjścia.
Odprowadziłam Ansegiza do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnsegizemZginął w pojedynku z Ansegizem.
Razem z Ansegizem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostanę tu tylko z Ansegizem i chłopakami.
Oboje z Ansegizem wybuchliśmy śmiechem.
Jadę z Ansegizem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnsegizuChcę wiedzieć, co myślisz o Ansegizu.
A przecież nikt inaczej o Ansegizu nie pisał.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Ansegizu.
Mowa oczywiście o Ansegizu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ansegizu.

Wołacz:
(hej!)
AnsegizieAnsegizie! Wróć do mnie!
Dzień dobry Ansegizie!
Ansegizie! Uważaj!
Dziękuję Ansegizie za rozmowę!
Cześć Ansegizie!