Odmiana imienia Ansbert przez przypadki

Ansbert imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ansbert

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ansberta

Celownik
(komu? czemu?):Ansbertowi

Biernik
(kogo? co?):Ansberta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ansbertem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ansbercie

Wołacz
(hej!):Ansbercie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnsbertAutorem artykułu jest Ansbert.
Ansbert odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Ansbert?
Dopiero do mnie dotarło, że Ansbert już tu jest.
Ansbert nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnsbertaTato Ansberta produkował abażury.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Ansberta.
Nie ma Ansberta.
Wysyłam list do Ansberta.
Zbieramy na nowy wózek dla Ansberta.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnsbertowiOd początku próbujemy pomóc Ansbertowi.
Opowiadam Ansbertowi o swoich zainteresowaniach.
Oddaję Ansbertowi list.
Powiedz wszystkim i Ansbertowi, że nic mi nie jest.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ansbertowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
AnsbertaObserwuję Ansberta bardzo uważnie.
Przeprosiłam Ansberta i poszłam dalej.
Przed wejściem spotkaliśmy Ansberta.
Patrzył na Ansberta z pełnym zgrozy podziwem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Ansberta.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnsbertemJadę na wycieczkę razem z Ansbertem.
Razem z Ansbertem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Razem z Ansbertem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Ansbertem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
A sytuacja z Ansbertem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnsbercieNaszą piosenkę pisali z myślą o Ansbercie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ansbercie.
W powrotnej drodze myślał o Ansbercie.
Przy Ansbercie zapomniałem o wszystkim.
Bardzo fajny blog o Ansbercie.

Wołacz:
(hej!)
AnsbercieAnsbercie! Wróć do mnie!
Ansbercie! Uważaj!
Cześć Ansbercie!
Dobry wieczór Ansbercie!
Ansbercie! Gdzie jesteś?