Odmiana imienia Annetusia przez przypadki

Annetusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Annetusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Annetusi

Celownik
(komu? czemu?):Annetusi

Biernik
(kogo? co?):Annetusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Annetusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Annetusi

Wołacz
(hej!):Annetusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnnetusiaZa chwilę wróci Annetusia z lasu.
Na drugie imię mam Annetusia.
Ja i Annetusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Annetusia nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Annetusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnnetusiTata Annetusi sam opatrzył mi nogę.
Przyglądałam się dłoniom Annetusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Annetusi.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Annetusi.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Annetusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnnetusiJa na pewno przekaże swój procent Annetusi.
Dzięki Annetusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oczywiście każdy przyzna rację Annetusi.
Słoik z kawą wyleciał Annetusi z rąk.
Przyglądam się Annetusi.

Biernik:
(kogo? co?)
AnnetusięNieśmiało gładzi Annetusię po włosach.
Czekałam na Annetusię w kawiarni.
Patrzył na Annetusię z pełnym zgrozy podziwem.
Podchodzi, całuje Annetusię i idzie do wyjścia.
Na Annetusię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnnetusiąJa z Annetusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Annetusią na krytym basenie.
Oboje z Annetusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Oboje z Annetusią wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Annetusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnnetusiWarto także pomyśleć chwilę o Annetusi.
Dziś napiszę o Annetusi.
Na koniec parę słów o Annetusi.
Na pewno słyszałyście o Annetusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Annetusi.

Wołacz:
(hej!)
AnnetusiuDobry wieczór Annetusiu!
Annetusiu! Uważaj!
Cześć Annetusiu!
Dobranoc Annetusiu!
Gdzie jesteś Annetusiu!?