Odmiana imienia Annetunia przez przypadki

Annetunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Annetunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Annetuni

Celownik
(komu? czemu?):Annetuni

Biernik
(kogo? co?):Annetunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Annetunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Annetuni

Wołacz
(hej!):Annetuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnnetuniaAnnetunia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Annetunia.
Annetunia wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Annetunia umiera.
Jutro Annetunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnnetuniNajbardziej polubiłam ojca Annetuni.
Wysyłam list do Annetuni.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Annetuni.
Dla Annetuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przyglądałam się dłoniom Annetuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnnetuniNie wiem, co powiedzieć Annetuni.
Ten nie pozostał dłużny Annetuni.
Kupiłem Annetuni magnes na lodówkę.
Opowiadam Annetuni o swoich zainteresowaniach.
Przyglądam się Annetuni.

Biernik:
(kogo? co?)
AnnetunięW Annetunię nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Annetunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Postaram się namówić Annetunię na spacer.
W końcu obudzili Annetunię, żeby ich ratował.
Annetunię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnnetuniąWeekend spędzony z Annetunią był przesympatyczny.
Obie z Annetunią postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję razem z Annetunią.
Wczoraj wracamy z Annetunią od lekarza.
Zginął w pojedynku z Annetunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnnetuniPowoli spełniam swoje marzenia o Annetuni.
Dziś napiszę o Annetuni.
Więcej o Annetuni znajdziecie na naszej stronie.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Annetuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Annetuni.

Wołacz:
(hej!)
AnnetuniuGdzie jesteś Annetuniu!?
Dzień dobry Annetuniu!
Annetuniu! Wróć do mnie!
Hej Annetuniu!
Annetuniu! Gdzie jesteś?