Odmiana imienia Annaszek przez przypadki

Annaszek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Annaszek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Annaszka

Celownik
(komu? czemu?):Annaszkowi

Biernik
(kogo? co?):Annaszka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Annaszkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Annaszku

Wołacz
(hej!):Annaszku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnnaszekZa chwilę wróci Annaszek z lasu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Annaszek.
Dla mnie było już jasne, ze Annaszek umiera.
Annaszek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Annaszek wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnnaszkaOd razu zobaczyła ich mama Annaszka.
Na korytarzu blisko pokoju Annaszka stało kilka osób.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Annaszka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Annaszka.
Prosimy o pomoc dla Annaszka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnnaszkowiTym razem nie damy Annaszkowi dojść do głosu.
Annaszkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Annaszkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Annaszkowi.
Zaproponowałem Annaszkowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
AnnaszkaWidziałem dzisiaj Annaszka z mojej klasy.
Patrzy na Annaszka wyczekująco.
Pożegnali w końcu Annaszka i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Annaszka i idzie do wyjścia.
Patrzył na Annaszka z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnnaszkiemWymyśliłam z Annaszkiem nową zabawę.
Obie z Annaszkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Annaszkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Annaszkiem wybuchliśmy śmiechem.
Oboje z Annaszkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnnaszkuRozmawiam o Annaszku.
Pamiętam o Annaszku.
Wszyscy dyskutują o Annaszku.
Ten wiersz jest o Annaszku.
Mamrotał coś o Annaszku, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
AnnaszkuDziękuję Annaszku za rozmowę!
Gdzie jesteś Annaszku!?
Dzień dobry Annaszku!
Dobry wieczór Annaszku!
Cześć Annaszku!