Odmiana imienia Annahunia przez przypadki

Annahunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Annahunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Annahuni

Celownik
(komu? czemu?):Annahuni

Biernik
(kogo? co?):Annahunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Annahunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Annahuni

Wołacz
(hej!):Annahuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnnahuniaGdzie jest Annahunia?
Ja i Annahunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Annahunia wraca do domu.
Jutro Annahunia wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Annahunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnnahuniSzukałem linków do strony Annahuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Annahuni.
Tata Annahuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Serce Annahuni stanęło na moment.
Szkoda że Annahuni prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnnahuniAnnahuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Mama przyznała rację Annahuni.
Coś muszę Annahuni powiedzieć, stoi i czeka.
Napisałem wiersz dzięki Annahuni.
Tym razem nie damy Annahuni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
AnnahunięNa Annahunię spłynęła niewymowna ulga.
Podchodzi, całuje Annahunię i idzie do wyjścia.
Doprowadził tym Annahunię do stanu bliskiego apopleksji.
Annahunię zaświerzbiały ręce.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Annahunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnnahuniąJa z Annahunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z Annahunią wybuchliśmy śmiechem.
Byliśmy z Annahunią na jarmarku.
Zobacz wywiad z Annahunią oraz innymi uczestnikami finału.
Pracuję z Annahunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnnahuniMówimy tu oczywiście o Annahuni.
Artykuł o Annahuni wywołał burzę w mediach.
Kilka słów od autora materiału o Annahuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Annahuni.
Przygotowuje książkę o Annahuni.

Wołacz:
(hej!)
AnnahuniuDziękuję Annahuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Annahuniu!
Hej Annahuniu!
Annahuniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Annahuniu!?