Odmiana imienia Anielusia przez przypadki

Anielusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anielusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anielusi

Celownik
(komu? czemu?):Anielusi

Biernik
(kogo? co?):Anielusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anielusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anielusi

Wołacz
(hej!):Anielusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnielusiaJak już wiecie mam na imię Anielusia.
Anielusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Anielusia.
Ja i Anielusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Anielusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnielusiUroda Anielusi miała potężną moc.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Anielusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Anielusi.
W słuchawce usłyszałam głos Anielusi.
Przez cały dzień czułam wzrok Anielusi na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnielusiDzięki Anielusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Anielusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Anielusi po głowie chodzi?
Anielusi oczy błyszczą.
Proszę Anielusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
AnielusięChwyciła Anielusię za rękaw płaszcza.
Patrzył na Anielusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widziałem dzisiaj Anielusię z mojej klasy.
Sierżant wpatrywał się w Anielusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przyniesiona przez Anielusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnielusiąAle można sobie zrobić zdjęcie z Anielusią.
Obie z Anielusią postawiłyśmy na zmiany.
Wymyśliłam z Anielusią nową zabawę.
Refleksyjnie po spotkaniu z Anielusią.
Razem z Anielusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnielusiZastanawiał się dlaczego wspomniał o Anielusi.
Mamrotał coś o Anielusi, gdy podtrzymywał się ściany.
A o Anielusi to i słowa rzec nie umiał.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Anielusi.
Myślałam cały czas tylko o Anielusi.

Wołacz:
(hej!)
AnielusiuDobry wieczór Anielusiu!
Dzień dobry Anielusiu!
Anielusiu! Uważaj!
Anielusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Anielusiu!?