Odmiana imienia Anielka przez przypadki

Anielka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anielka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anielki

Celownik
(komu? czemu?):Anielce

Biernik
(kogo? co?):Anielkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anielką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anielce

Wołacz
(hej!):Anielko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Anielki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anielek

Celownik
(komu? czemu?):Anielkom

Biernik
(kogo? co?):Anielki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anielkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anielkach

Wołacz
(hej!):Anielki!

Przykłady deklinacji imienia Anielka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Anielka

Anielka nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Anielka.
W domu Anielka często urządza rodzicom pokazy mody.
Mam na imię Anielka.
Dla mnie było już jasne, ze Anielka umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Anielki

Anielki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Prosimy o pomoc dla Anielki.
Ręka Anielki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dziadek Anielki w tym czasie miał chorą rękę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Anielki.

Celownik (komu? czemu?): Anielce

Oczywiście każdy przyzna rację Anielce.
Tym razem nie damy Anielce dojść do głosu.
Anielce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Anielce.
Zerwał jabłko i podał je Anielce.

Biernik (kogo? co?): Anielkę

Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Anielkę bardzo przyjaźnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Anielkę.
Na Anielkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Anielkę z zaciekawieniem.
Postaram się namówić Anielkę na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Anielką

W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Anielką.
Przez chwilę oboje z Anielką patrzyli na siebie.
Ja z Anielką chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Anielką na kanapie.
Pracuję razem z Anielką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Anielce

Chciałbym być teraz przy Anielce.
Warto także pomyśleć chwilę o Anielce.
Rozmawiam o Anielce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Anielce.
Przynajmniej tak myślał tata o Anielce.

Wołacz (hej!): Anielko

Anielko! Gdzie jesteś?
Anielko! Uważaj!
Dobranoc Anielko!
Gdzie jesteś Anielko!?
Hej Anielko!