Odmiana imienia Anicetusia przez przypadki

Anicetusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anicetusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anicetusi

Celownik
(komu? czemu?):Anicetusi

Biernik
(kogo? co?):Anicetusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anicetusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anicetusi

Wołacz
(hej!):Anicetusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnicetusiaAnicetusia nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Anicetusia.
Autorem artykułu jest Anicetusia.
Anicetusia chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Anicetusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnicetusiPożyczę od Anicetusi samochód i możemy jechać.
Przed domem Anicetusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Tato Anicetusi produkował abażury.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Anicetusi.
Zaproszenia na urodziny Anicetusi są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnicetusiZaproponowałem Anicetusi dwa tematy.
Oddaję Anicetusi list.
Korzysta z okazji, by wyznać Anicetusi miłość.
Kto wie, może Anicetusi wyjdzie do na dobre.
Anicetusi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
AnicetusięW Anicetusię nagle coś wstąpiło.
Obserwuję Anicetusię bardzo uważnie.
Widzę Anicetusię.
Patrzył na Anicetusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spotkałam Anicetusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnicetusiąWeekend spędzony z Anicetusią był przesympatyczny.
Jadę na wycieczkę razem z Anicetusią.
Wieczorem z Anicetusią znowu idziemy na spacer.
Obie z Anicetusią postawiłyśmy na zmiany.
Tym razem korespondowałam z Anicetusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnicetusiRozmawiam o Anicetusi.
Bardzo fajny blog o Anicetusi.
A przecież nikt inaczej o Anicetusi nie pisał.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Anicetusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Anicetusi.

Wołacz:
(hej!)
AnicetusiuDziękuję Anicetusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Anicetusiu!
Cześć Anicetusiu!
Dzień dobry Anicetusiu!
Anicetusiu! Gdzie jesteś?