Odmiana imienia Anicetka przez przypadki

Anicetka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anicetka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anicetki

Celownik
(komu? czemu?):Anicetce

Biernik
(kogo? co?):Anicetkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anicetką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anicetce

Wołacz
(hej!):Anicetko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnicetkaJa i Anicetka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dla mnie było już jasne, ze Anicetka umiera.
Dziś Anicetka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Anicetka.
Za chwilę wróci Anicetka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnicetkiTata Anicetki sam opatrzył mi nogę.
Od razu zobaczyła ich mama Anicetki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Anicetki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Anicetki.
Prosimy o pomoc dla Anicetki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnicetceTen nie pozostał dłużny Anicetce.
Anicetce oczy błyszczą.
Korzysta z okazji, by wyznać Anicetce miłość.
Anicetce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Anicetce.

Biernik:
(kogo? co?)
AnicetkęO jego personalia miałam spytać Anicetkę prywatnie.
Podchodzi, całuje Anicetkę i idzie do wyjścia.
Lubię Anicetkę.
Postaram się namówić Anicetkę na spacer.
Przeprosiłam Anicetkę i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnicetkąJa z Anicetką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Oboje z Anicetką wybuchliśmy śmiechem.
Idę na spacer z Anicetką.
Pracuję razem z Anicetką.
Razem z Anicetką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnicetceI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Anicetce.
Kilka słów od autora materiału o Anicetce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Anicetce.
Mamrotał coś o Anicetce, gdy podtrzymywał się ściany.
Hipnotyzująca powieść o Anicetce i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
AnicetkoDzień dobry Anicetko!
Anicetko! Gdzie jesteś?
Anicetko! Wróć do mnie!
Dziękuję Anicetko za rozmowę!
Cześć Anicetko!