Odmiana imienia Andrzejek przez przypadki

Andrzejek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andrzejek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andrzejkiem

Celownik
(komu? czemu?):Andrzejkowi

Biernik
(kogo? co?):Andrzejkowie|Andrzejki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andrzejku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andrzejków

Wołacz
(hej!):Andrzejkach!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Andrzejkom

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andrzejka

Celownik
(komu? czemu?):Andrzejkowie, Andrzejki

Biernik
(kogo? co?):Andrzejków

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andrzejkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andrzejku

Wołacz
(hej!):Andrzejka!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndrzejekAutorem niniejszego tekstu jest Andrzejek.
Ma na imię Andrzejek.
Dziś Andrzejek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Andrzejek.
Dla mnie było już jasne, ze Andrzejek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndrzejkiemW sobotę są urodziny Andrzejkiem.
Dziadek Andrzejkiem w tym czasie miał chorą rękę.
Na korytarzu blisko pokoju Andrzejkiem stało kilka osób.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Andrzejkiem.
Przedwczoraj były urodziny Andrzejkiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndrzejkowiAndrzejkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiedziałam Andrzejkowi o przykrości która mnie spotkała.
Korzysta z okazji, by wyznać Andrzejkowi miłość.
Daję Andrzejkowi, to co najlepsze we mnie.
Opowiadam Andrzejkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
Andrzejkowie|AndrzejkiPrzyniesiona przez Andrzejkowie|Andrzejki kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Andrzejkowie|Andrzejki z zaciekawieniem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Andrzejkowie|Andrzejki.
Oszołomienie spadło teraz na Andrzejkowie|Andrzejki i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Andrzejkowie|Andrzejki w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndrzejkuRazem z Andrzejku zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Andrzejku na kanapie.
A sytuacja z Andrzejku rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Karolina miała się spotkać z Andrzejku przed szkołą.
Sprzątam pokój razem z Andrzejku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndrzejkówCzasami myślę sobie o Andrzejków.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Andrzejków.
Przy Andrzejków zapomniałem o wszystkim.
Wczoraj wspomniałam o Andrzejków z moim tatą.
Pamiętajmy o Andrzejków i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
AndrzejkachDobranoc Andrzejkach!
Dziękuję Andrzejkach za rozmowę!
Dobry wieczór Andrzejkach!
Gdzie jesteś Andrzejkach!?
Andrzejkach! Wróć do mnie!