Odmiana imienia Andrzejek przez przypadki

Andrzejek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andrzejek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andrzejka

Celownik
(komu? czemu?):Andrzejkowi

Biernik
(kogo? co?):Andrzejka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andrzejkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andrzejku

Wołacz
(hej!):Andrzejku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Andrzejkowie, Andrzejki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andrzejków

Celownik
(komu? czemu?):Andrzejkom

Biernik
(kogo? co?):Andrzejków

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andrzejkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andrzejkach

Wołacz
(hej!):Andrzejkowie, Andrzejki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndrzejekAutorem niniejszego tekstu jest Andrzejek.
Ma na imię Andrzejek.
Dziś Andrzejek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Andrzejek.
Dla mnie było już jasne, ze Andrzejek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndrzejkaW sobotę są urodziny Andrzejka.
Dziadek Andrzejka w tym czasie miał chorą rękę.
Na korytarzu blisko pokoju Andrzejka stało kilka osób.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Andrzejka.
Przedwczoraj były urodziny Andrzejka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndrzejkowiAndrzejkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiedziałam Andrzejkowi o przykrości która mnie spotkała.
Korzysta z okazji, by wyznać Andrzejkowi miłość.
Daję Andrzejkowi, to co najlepsze we mnie.
Opowiadam Andrzejkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
AndrzejkaPrzyniesiona przez Andrzejka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Andrzejka z zaciekawieniem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Andrzejka.
Oszołomienie spadło teraz na Andrzejka i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałam na Andrzejka w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndrzejkiemRazem z Andrzejkiem zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Andrzejkiem na kanapie.
A sytuacja z Andrzejkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Karolina miała się spotkać z Andrzejkiem przed szkołą.
Sprzątam pokój razem z Andrzejkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndrzejkuCzasami myślę sobie o Andrzejku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Andrzejku.
Przy Andrzejku zapomniałem o wszystkim.
Wczoraj wspomniałam o Andrzejku z moim tatą.
Pamiętajmy o Andrzejku i jej rodzinie.

Wołacz:
(hej!)
AndrzejkuDobranoc Andrzejku!
Dziękuję Andrzejku za rozmowę!
Dobry wieczór Andrzejku!
Gdzie jesteś Andrzejku!?
Andrzejku! Wróć do mnie!