Odmiana imienia Androniś przez przypadki

Androniś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Androniś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andronisia

Celownik
(komu? czemu?):Andronisiowi

Biernik
(kogo? co?):Andronisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andronisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andronisiu

Wołacz
(hej!):Andronisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndroniśMam na imię Androniś.
Androniś chce pójść ze mną na spacer.
Za chwilę wróci Androniś z lasu.
Androniś tego nie widzi.
Autorem artykułu jest Androniś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndronisiaByłam pełna uznania dla rozwoju Andronisia.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Andronisia.
Wysyłam list do Andronisia.
Prosimy o pomoc dla Andronisia.
Nie ma Andronisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndronisiowiOd początku próbujemy pomóc Andronisiowi.
Tego Andronisiowi było już za wiele.
Rozalia z troską przyglądała się Andronisiowi.
Chciałam szybko pochwalić się Andronisiowi.
Musiałam się zwierzyć Andronisiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AndronisiaKawę kupioną przez Andronisia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spoglądam na Andronisia.
Na Andronisia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Obserwuję Andronisia bardzo uważnie.
Doprowadził tym Andronisia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndronisiemDwa dni temu miałam z Andronisiem śmieszną przygodę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Andronisiem.
Ja z Andronisiem chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę na wycieczkę razem z Andronisiem.
Byliśmy z Andronisiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndronisiuDobrze, że wspomniałeś o Andronisiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Andronisiu.
Wczoraj wspomniałam o Andronisiu z moim tatą.
Powiedz mi, co myślisz o Andronisiu.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Andronisiu.

Wołacz:
(hej!)
AndronisiuHej Andronisiu!
Dobry wieczór Andronisiu!
Dobranoc Andronisiu!
Dziękuję Andronisiu za rozmowę!
Andronisiu! Uważaj!