Odmiana imienia Andrijuś przez przypadki

Andrijuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andrijuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andrijusia

Celownik
(komu? czemu?):Andrijusiowi

Biernik
(kogo? co?):Andrijusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andrijusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andrijusiu

Wołacz
(hej!):Andrijusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndrijuśCo robi Andrijuś?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Andrijuś.
Autorem artykułu jest Andrijuś.
Ma na imię Andrijuś.
Za chwilę wróci Andrijuś z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndrijusiaPrzed sobą ujrzałam rękę Andrijusia.
Rodzina Andrijusia wyprowadziła się.
Nie ma Andrijusia.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Andrijusia.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Andrijusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndrijusiowiOczywiście każdy przyzna rację Andrijusiowi.
Chciałam szybko pochwalić się Andrijusiowi.
Andrijusiowi oczy błyszczą.
Mam nadzieję, że Andrijusiowi również się podoba.
Dzięki Andrijusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
AndrijusiaPożegnali w końcu Andrijusia i wyszli razem.
Widzę Andrijusia.
Doprowadził tym Andrijusia do stanu bliskiego apopleksji.
Podchodzi, całuje Andrijusia i idzie do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Andrijusia co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndrijusiemRazem z Andrijusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Wieczorem z Andrijusiem znowu idziemy na spacer.
Byliśmy z Andrijusiem na jarmarku.
Oboje z Andrijusiem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Andrijusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndrijusiuNa pewno słyszałyście o Andrijusiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Andrijusiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Andrijusiu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Andrijusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Andrijusiu.

Wołacz:
(hej!)
AndrijusiuDzień dobry Andrijusiu!
Andrijusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Andrijusiu!?
Dziękuję Andrijusiu za rozmowę!
Andrijusiu! Uważaj!