Odmiana imienia Andonik przez przypadki

Andonik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andonik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andonika

Celownik
(komu? czemu?):Andonikowi

Biernik
(kogo? co?):Andonika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andonikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andoniku

Wołacz
(hej!):Andoniku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Andonikowie, Andoniki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andoników

Celownik
(komu? czemu?):Andonikom

Biernik
(kogo? co?):Andoników

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andonikami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andonikach

Wołacz
(hej!):Andonikowie, Andoniki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndonikDziś Andonik ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Mam na imię Andonik.
Na drugie imię mam Andonik.
Andonik ma katar i źle się czuje.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Andonik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndonikaRodzina Andonika zginęła w wypadku samochodowym.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Andonika.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Andonika.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Andonika.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Andonika.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndonikowiAndonikowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Andonikowi.
Andonikowi oczy błyszczą.
Opowiedziałam Andonikowi o przykrości która mnie spotkała.
Zszedłem z drogi Andonikowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
AndonikaSpojrzałem znacząco na Andonika.
Zdjęcie przesłane przez Andonika.
Sierżant wpatrywał się w Andonika jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Andonika.
Patrzył na Andonika z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndonikiemŚpiewam z Andonikiem.
Zostanę tu tylko z Andonikiem i chłopakami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Andonikiem.
Przez chwilę oboje z Andonikiem patrzyli na siebie.
Oboje z Andonikiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndonikuPrzygotowuje książkę o Andoniku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Andoniku.
Chciałbym być teraz przy Andoniku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Andoniku.
Od ostatniego wpisu o Andoniku wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
AndonikuAndoniku! Wróć do mnie!
Dziękuję Andoniku za rozmowę!
Andoniku! Gdzie jesteś?
Cześć Andoniku!
Dobry wieczór Andoniku!