Odmiana imienia Andon przez przypadki

Andon imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andon

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andona

Celownik
(komu? czemu?):Andonowi

Biernik
(kogo? co?):Andona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andonie

Wołacz
(hej!):Andonie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndonAndon chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Andon grzecznie śpi.
Dla mnie było już jasne, ze Andon umiera.
W domu Andon często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Andon.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndonaLampion z dyni zrobiony na prośbę Andona.
Andona siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Tymczasem zauważyłam wpis Andona kilka dni temu.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Andona.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Andona.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndonowiNapisałem wiersz dzięki Andonowi.
Powiedz wszystkim i Andonowi, że nic mi nie jest.
Musiałam się zwierzyć Andonowi.
Tego Andonowi było już za wiele.
Zostawiam Andonowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
AndonaAndona zaczęło to nieco irytować.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Andona.
Spotkałam Andona w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Andona jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzałam na Andona w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndonemZginął w pojedynku z Andonem.
Pracuję z Andonem.
Tym razem korespondowałam z Andonem.
Siedzieliśmy z Andonem przy basenie.
Sprzątam pokój razem z Andonem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndonieTej nocy po raz pierwszy śniłam o Andonie.
Mowa oczywiście o Andonie.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Andonie.
Przygotowuje książkę o Andonie.
Rozmawiam o Andonie.

Wołacz:
(hej!)
AndonieCześć Andonie!
Andonie! Gdzie jesteś?
Andonie! Uważaj!
Dziękuję Andonie za rozmowę!
Gdzie jesteś Andonie!?