Odmiana imienia Andeczka przez przypadki

Andeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andeczki

Celownik
(komu? czemu?):Andeczce

Biernik
(kogo? co?):Andeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andeczce

Wołacz
(hej!):Andeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndeczkaAndeczka wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Andeczka już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Andeczka.
Gdzie jest Andeczka?
Andeczka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndeczkiW słuchawce usłyszałam głos Andeczki.
Najbardziej polubiłam ojca Andeczki.
Dla Andeczki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Muszę pochwalić pomysł Andeczki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Andeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndeczceJa na pewno przekaże swój procent Andeczce.
Oczywiście każdy przyzna rację Andeczce.
Kto wie, może Andeczce wyjdzie do na dobre.
Nie wiem, co powiedzieć Andeczce.
Andeczce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
AndeczkęNieśmiało gładzi Andeczkę po włosach.
Zdjęcie przesłane przez Andeczkę.
Spojrzałem znacząco na Andeczkę.
Chwyciła Andeczkę za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Andeczkę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndeczkąJa z Andeczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostanę tu tylko z Andeczką i chłopakami.
Śpiewam z Andeczką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Andeczką.
Siedzieliśmy z Andeczką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndeczceNiestety, nie umiała zapomnieć o Andeczce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Andeczce.
Śpiewam o Andeczce.
Kiedyś chciałam napisać o Andeczce.
Nie wspomniałem na początku o Andeczce.

Wołacz:
(hej!)
AndeczkoWitaj Andeczko!
Andeczko! Wróć do mnie!
Andeczko! Gdzie jesteś?
Andeczko! Uważaj!
Dzień dobry Andeczko!