Odmiana imienia Andżelusia przez przypadki

Andżelusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andżelusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andżelusi

Celownik
(komu? czemu?):Andżelusi

Biernik
(kogo? co?):Andżelusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andżelusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andżelusi

Wołacz
(hej!):Andżelusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndżelusiaJeśli jednak przegrasz, Andżelusia zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Andżelusia.
Andżelusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Andżelusia już tu jest.
Ma na imię Andżelusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndżelusiLampion z dyni zrobiony na prośbę Andżelusi.
Rodzina Andżelusi wyprowadziła się.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Andżelusi.
Tata Andżelusi sam opatrzył mi nogę.
Nie lubię Andżelusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndżelusiNie wiem, co powiedzieć Andżelusi.
Ja na pewno przekaże swój procent Andżelusi.
Co tej Andżelusi po głowie chodzi?
Ten nie pozostał dłużny Andżelusi.
Andżelusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
AndżelusięDoprowadził tym Andżelusię do stanu bliskiego apopleksji.
Przed sesją zapytałam Andżelusię co lubi.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Andżelusię bardzo przyjaźnie.
Patrzy na Andżelusię wyczekująco.
Spotkałam Andżelusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndżelusiąByliśmy z Andżelusią na jarmarku.
Razem z Andżelusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Andżelusią.
Obie z Andżelusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Andżelusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndżelusiHipnotyzująca powieść o Andżelusi i płatnym mordercy.
Czasami myślę sobie o Andżelusi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Andżelusi.
Dobrze, że wspomniałeś o Andżelusi.
Myślał o Andżelusi i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
AndżelusiuDzień dobry Andżelusiu!
Dobry wieczór Andżelusiu!
Dobranoc Andżelusiu!
Cześć Andżelusiu!
Andżelusiu! Wróć do mnie!