Odmiana imienia Andżelinka przez przypadki

Andżelinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Andżelinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Andżelinki

Celownik
(komu? czemu?):Andżelince

Biernik
(kogo? co?):Andżelinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Andżelinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Andżelince

Wołacz
(hej!):Andżelinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AndżelinkaNa drugie imię mam Andżelinka.
Dobrze, że Andżelinka grzecznie śpi.
W domu Andżelinka często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Andżelinka.
Andżelinka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AndżelinkiWysyłam list do Andżelinki.
Jestem mamą Andżelinki i jeszcze trojga innych dzieci.
Postanowiłam zadzwonić do Andżelinki.
Pożyczę od Andżelinki samochód i możemy jechać.
Przedwczoraj były urodziny Andżelinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AndżelinceOczywiście każdy przyzna rację Andżelince.
Tego Andżelince było już za wiele.
Dzięki Andżelince mamy kolejny artykuł po polsku.
Oddaję Andżelince list.
Andżelince udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
AndżelinkęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Andżelinkę.
Spojrzał na Andżelinkę i uśmiechnął się.
Andżelinkę zaczęło to nieco irytować.
Widzę Andżelinkę.
Zdjęcie przesłane przez Andżelinkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AndżelinkąA sytuacja z Andżelinką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Andżelinką.
Zginął w pojedynku z Andżelinką.
Wieczorem z Andżelinką znowu idziemy na spacer.
Zostanę tu tylko z Andżelinką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AndżelinceA o Andżelince to i słowa rzec nie umiał.
Mówimy tu oczywiście o Andżelince.
Wczoraj wspomniałam o Andżelince z moim tatą.
Śpiewam o Andżelince.
A przecież nikt inaczej o Andżelince nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
AndżelinkoGdzie jesteś Andżelinko!?
Andżelinko! Uważaj!
Witaj Andżelinko!
Dzień dobry Andżelinko!
Dziękuję Andżelinko za rozmowę!