Odmiana imienia Anatolka przez przypadki

Anatolka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Anatolka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Anatolki

Celownik
(komu? czemu?):Anatolce

Biernik
(kogo? co?):Anatolkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Anatolką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Anatolce

Wołacz
(hej!):Anatolko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AnatolkaJutro Anatolka wyjdzie ze szpitala.
Ja i Anatolka nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Anatolka z lasu.
Dziś Anatolka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Anatolka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AnatolkiRozalia podeszła do Anatolki.
Tym razem prezentujemy wystawę Anatolki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Anatolki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Anatolki.
Tata Anatolki poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AnatolceDzięki Anatolce mamy kolejny artykuł po polsku.
Mam nadzieję, że Anatolce również się podoba.
Daję Anatolce, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Anatolce i usiadłem w fotelu.
Coś muszę Anatolce powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AnatolkęPopatrzyłam na Anatolkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Oszołomienie spadło teraz na Anatolkę i na moment odebrało mu wigor.
Anatolkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Anatolkę w wymownym geście.
Doprowadził tym Anatolkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AnatolkąPowinnam jednak pojechać z Anatolką.
Karolina miała się spotkać z Anatolką przed szkołą.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Anatolką.
Sprzątam pokój razem z Anatolką.
Byliśmy z Anatolką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AnatolceWspominam o Anatolce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Anatolce.
Chciałbym być teraz przy Anatolce.
W powrotnej drodze myślał o Anatolce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Anatolce.

Wołacz:
(hej!)
AnatolkoWitaj Anatolko!
Dobranoc Anatolko!
Anatolko! Wróć do mnie!
Cześć Anatolko!
Dobry wieczór Anatolko!