Odmiana imienia Amusia przez przypadki

Amusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amusi

Celownik
(komu? czemu?):Amusi

Biernik
(kogo? co?):Amusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amusi

Wołacz
(hej!):Amusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmusiaMoje drugie imię to właśnie Amusia.
Autorem artykułu jest Amusia.
Dobrze, że Amusia grzecznie śpi.
Amusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Amusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmusiNie ma Amusi.
Muszę pochwalić pomysł Amusi.
Tata Amusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Serce Amusi stanęło na moment.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Amusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmusiOpowiadam Amusi o swoich zainteresowaniach.
Kto wie, może Amusi wyjdzie do na dobre.
Coś muszę Amusi powiedzieć, stoi i czeka.
Oczywiście każdy przyzna rację Amusi.
Proszę Amusi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
AmusięPopatrzyłam na Amusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Oszołomienie spadło teraz na Amusię i na moment odebrało mu wigor.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Amusię.
Widzę Amusię.
Podchodzi, całuje Amusię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmusiąPowinnam jednak pojechać z Amusią.
Karolina miała się spotkać z Amusią przed szkołą.
Przez chwilę oboje z Amusią patrzyli na siebie.
Wieczorem z Amusią znowu idziemy na spacer.
Oboje z Amusią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmusiPowoli spełniam swoje marzenia o Amusi.
Dziś napiszę o Amusi.
Mamrotał coś o Amusi, gdy podtrzymywał się ściany.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Amusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Amusi.

Wołacz:
(hej!)
AmusiuDobry wieczór Amusiu!
Witaj Amusiu!
Amusiu! Uważaj!
Dzień dobry Amusiu!
Gdzie jesteś Amusiu!?