Odmiana imienia Amonek przez przypadki

Amonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amonka

Celownik
(komu? czemu?):Amonkowi

Biernik
(kogo? co?):Amonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amonku

Wołacz
(hej!):Amonku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmonekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Amonek.
Ma na imię Amonek.
Amonek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Amonek ma katar i źle się czuje.
Amonek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmonkaTymczasem zauważyłam wpis Amonka kilka dni temu.
W sobotę są urodziny Amonka.
Piszę list do Amonka.
Zaproszenia na urodziny Amonka są gotowe.
Nie lubię Amonka.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmonkowiOpowiadam Amonkowi o swoich zainteresowaniach.
Zszedłem z drogi Amonkowi i usiadłem w fotelu.
Napisałem wiersz dzięki Amonkowi.
Daję Amonkowi, to co najlepsze we mnie.
Ja na pewno przekaże swój procent Amonkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AmonkaPatrzył na Amonka z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Amonka z zaciekawieniem.
Postaram się namówić Amonka na spacer.
Spojrzała na Amonka jeszcze raz.
Na Amonka spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmonkiemOboje z Amonkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Amonkiem na kanapie.
Pracuję razem z Amonkiem.
Siedzieliśmy z Amonkiem na ławce w parku.
Ja z Amonkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmonkuMyślał o Amonku i o swoim życiu.
Od ostatniego wpisu o Amonku wydarzyło się sporo.
Mamrotał coś o Amonku, gdy podtrzymywał się ściany.
Pamiętajmy o Amonku i jej rodzinie.
Teraz chcę napisać parę słów o Amonku.

Wołacz:
(hej!)
AmonkuHej Amonku!
Amonku! Uważaj!
Dobry wieczór Amonku!
Dziękuję Amonku za rozmowę!
Gdzie jesteś Amonku!?