Odmiana imienia Amonaria przez przypadki

Amonaria imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amonaria

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amonarii

Celownik
(komu? czemu?):Amonarii

Biernik
(kogo? co?):Amonarię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amonarią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amonarii

Wołacz
(hej!):Amonario!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmonariaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Amonaria.
Dobrze, że Amonaria grzecznie śpi.
Ja i Amonaria nie wiedziałyśmy, co robić.
Amonaria chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Amonaria?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmonariiProsimy o pomoc dla Amonarii.
Dziadek Amonarii w tym czasie miał chorą rękę.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Amonarii.
W słuchawce usłyszałam głos Amonarii.
Od razu zobaczyła ich mama Amonarii.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmonariiTen nie pozostał dłużny Amonarii.
Oddaję Amonarii list.
Opowiedziałam Amonarii o przykrości która mnie spotkała.
Mam nadzieję, że Amonarii również się podoba.
Daję Amonarii, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
AmonarięSpoglądam na Amonarię.
Przyniesiona przez Amonarię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Amonarię z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Amonarię.
Odprowadziłam Amonarię do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmonariąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Amonarią.
Razem z Amonarią zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Amonarią na kanapie.
Sprzątam pokój z Amonarią.
Jadę z Amonarią na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmonariiPosiadam całą serię powieści tego autora o Amonarii.
Marzę o Amonarii.
Kto dziś pamięta o Amonarii.
Hipnotyzująca powieść o Amonarii i płatnym mordercy.
Ten wiersz jest o Amonarii.

Wołacz:
(hej!)
AmonarioHej Amonario!
Gdzie jesteś Amonario!?
Amonario! Wróć do mnie!
Cześć Amonario!
Amonario! Gdzie jesteś?