Odmiana imienia Ammonunia przez przypadki

Ammonunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ammonunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ammonuni

Celownik
(komu? czemu?):Ammonuni

Biernik
(kogo? co?):Ammonunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ammonunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ammonuni

Wołacz
(hej!):Ammonuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmmonuniaMa na imię Ammonunia.
Dziś Ammonunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jeśli jednak przegrasz, Ammonunia zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Ammonunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ammonunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmmonuniPrzed sobą ujrzałam rękę Ammonuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Ammonuni kilka dni temu.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ammonuni.
Szukałem linków do strony Ammonuni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ammonuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmmonuniAmmonuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Powiedz wszystkim i Ammonuni, że nic mi nie jest.
Nie wiem, co powiedzieć Ammonuni.
Korzysta z okazji, by wyznać Ammonuni miłość.
Zaproponowałem Ammonuni dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
AmmonunięO jego personalia miałam spytać Ammonunię prywatnie.
Spojrzałem znacząco na Ammonunię.
Patrzy na Ammonunię wyczekująco.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Ammonunię.
Przyniesiona przez Ammonunię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmmonuniąJa z Ammonunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Śpiewam z Ammonunią.
Obie z Ammonunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
A sytuacja z Ammonunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Ammonunią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmmonuniMyślał o Ammonuni i o swoim życiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ammonuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Ammonuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Ammonuni.
To jest pieśń o Ammonuni.

Wołacz:
(hej!)
AmmonuniuAmmonuniu! Wróć do mnie!
Dobranoc Ammonuniu!
Dziękuję Ammonuniu za rozmowę!
Ammonuniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Ammonuniu!?