Odmiana imienia Amir przez przypadki

Amir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amira

Celownik
(komu? czemu?):Amirowi

Biernik
(kogo? co?):Amira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amirze

Wołacz
(hej!):Amirze!

Przykłady deklinacji imienia Amir” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Amir

Amir tego nie widzi.
Mam na imię Amir.
Jak już wiecie mam na imię Amir.
Jutro Amir wyjdzie ze szpitala.
Amir chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz (kogo? czego?): Amira

Piszę list do Amira.
Póki co dodaję zdjęcia Amira z wakacji.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Amira.
Tato Amira produkował abażury.
W sobotę są urodziny Amira.

Celownik (komu? czemu?): Amirowi

Proszę Amirowi nie dokuczać!
Ja na pewno przekaże swój procent Amirowi.
Amirowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Amirowi włosy stanęły dęba na głowie.
Przyglądam się Amirowi.

Biernik (kogo? co?): Amira

Oszołomienie spadło teraz na Amira i na moment odebrało mu wigor.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Amira.
Spoglądam na Amira.
Doprowadził tym Amira do stanu bliskiego apopleksji.
Postaram się namówić Amira na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Amirem

Karolina miała się spotkać z Amirem przed szkołą.
Pracuję z Amirem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Amirem.
Byliśmy z Amirem na jarmarku.
Pracuję razem z Amirem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Amirze

Na koniec parę słów o Amirze.
Wszyscy dyskutują o Amirze.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Amirze.
Dziś napiszę o Amirze.
Kiedyś chciałam napisać o Amirze.

Wołacz (hej!): Amirze

Dobranoc Amirze!
Dziękuję Amirze za rozmowę!
Amirze! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Amirze!
Cześć Amirze!