Odmiana imienia Amin przez przypadki

Amin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amina

Celownik
(komu? czemu?):Aminowi

Biernik
(kogo? co?):Amina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aminem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aminie

Wołacz
(hej!):Aminie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AminAmin ma katar i źle się czuje.
Moje drugie imię to właśnie Amin.
Amin nie umie grać na gitarze.
Co robi Amin?
Mam na imię Amin.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AminaZostało sto dni do narodzin Amina.
Muszę pochwalić pomysł Amina.
W słuchawce usłyszałam głos Amina.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Amina.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Amina.

Celownik:
(komu? czemu?)
AminowiKupiłem Aminowi magnes na lodówkę.
Zszedłem z drogi Aminowi i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację Aminowi.
Aminowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Aminowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
AminaDoprowadził tym Amina do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Amina i uśmiechnął się.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Amina.
Sierżant wpatrywał się w Amina jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Lubię Amina.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AminemByliśmy z Aminem na jarmarku.
Rozmawiam z Aminem.
Pracuję z Aminem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Aminem.
Idę na spacer z Aminem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AminieNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Aminie.
Więcej o Aminie znajdziecie na naszej stronie.
Nie wspomniałem na początku o Aminie.
Przy Aminie zapomniałem o wszystkim.
Dyskutuję o Aminie.

Wołacz:
(hej!)
AminieWitaj Aminie!
Cześć Aminie!
Dobry wieczór Aminie!
Hej Aminie!
Dziękuję Aminie za rozmowę!