Odmiana imienia Amelunia przez przypadki

Amelunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amelunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ameluni

Celownik
(komu? czemu?):Ameluni

Biernik
(kogo? co?):Amelunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amelunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ameluni

Wołacz
(hej!):Ameluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmeluniaJeśli jednak przegrasz, Amelunia zostaje z nami.
Amelunia wraca do domu.
Ma na imię Amelunia.
Dziś Amelunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Amelunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmeluniPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Ameluni.
Przez cały dzień czułam wzrok Ameluni na sobie.
Piszę list do Ameluni.
Tata Ameluni poszedł otworzyć drzwi.
Tata Ameluni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmeluniOczywiście każdy przyzna rację Ameluni.
Dzięki Ameluni mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ameluni coś się stało.
Nie wiem, co powiedzieć Ameluni.
Zszedłem z drogi Ameluni i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
AmelunięKacper patrzył na Amelunię ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Amelunię z mojej klasy.
Przeprosiłam Amelunię i poszłam dalej.
Spoglądam na Amelunię.
Spojrzała na Amelunię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmeluniąDorota spotkała się z Amelunią.
Wymyśliłam z Amelunią nową zabawę.
Razem z Amelunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Amelunią.
Siedzieliśmy z Amelunią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmeluniW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Ameluni.
Teraz chcę napisać parę słów o Ameluni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Ameluni.
Przygotowuje książkę o Ameluni.
Wczoraj wspomniałam o Ameluni z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
AmeluniuAmeluniu! Wróć do mnie!
Cześć Ameluniu!
Witaj Ameluniu!
Hej Ameluniu!
Dobranoc Ameluniu!