Odmiana imienia Ambrożuś przez przypadki

Ambrożuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ambrożuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ambrożusia

Celownik
(komu? czemu?):Ambrożusiowi

Biernik
(kogo? co?):Ambrożusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ambrożusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ambrożusiu

Wołacz
(hej!):Ambrożusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmbrożuśCo robi Ambrożuś?
Dobrze, że Ambrożuś grzecznie śpi.
Mam na imię Ambrożuś.
W domu Ambrożuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Ambrożuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmbrożusiaNa korytarzu blisko pokoju Ambrożusia stało kilka osób.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ambrożusia.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ambrożusia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Ambrożusia.
Zbieramy na nowy wózek dla Ambrożusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmbrożusiowiDaję Ambrożusiowi, to co najlepsze we mnie.
Tego Ambrożusiowi było już za wiele.
Ambrożusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Ambrożusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Zerwał jabłko i podał je Ambrożusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AmbrożusiaZdjęcie przesłane przez Ambrożusia.
Przed wejściem spotkaliśmy Ambrożusia.
Ambrożusia znalazłam w recepcji hotelu.
Spoglądam na Ambrożusia.
Patrzy na Ambrożusia wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmbrożusiemZostanę tu tylko z Ambrożusiem i chłopakami.
Razem z Ambrożusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostaliśmy z Ambrożusiem w salonie sami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ambrożusiem.
Obie z Ambrożusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmbrożusiuTeraz chcę napisać parę słów o Ambrożusiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ambrożusiu.
Związana jest z nią legenda o Ambrożusiu.
Piszę o Ambrożusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Ambrożusiu.

Wołacz:
(hej!)
AmbrożusiuDziękuję Ambrożusiu za rozmowę!
Dzień dobry Ambrożusiu!
Ambrożusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Ambrożusiu!
Ambrożusiu! Gdzie jesteś?