Odmiana imienia Ambroś przez przypadki

Ambroś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ambroś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ambrosia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Ambrosiu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ambrosia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Ambrosiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ambrosiowi

Wołacz
(hej!):Ambrosiem!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmbrośAmbroś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ambroś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Ambroś wyjdzie ze szpitala.
Co robi Ambroś?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ambroś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Nie ma .
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u .
Muszę pochwalić pomysł .
Rozalia podeszła do .
Tata sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny .
Nie wiem, co powiedzieć .
Dzięki mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się .

Biernik:
(kogo? co?)
W nagle coś wstąpiło.
Patrzył na wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Czekałam na w kawiarni.
Spoglądam na .
Widzę .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmbrosiaWeekend spędzony z Ambrosia był przesympatyczny.
Obie z Ambrosia postawiłyśmy na zmiany.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ambrosia na krytym basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ambrosia.
Wieczorem z Ambrosia znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o .
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o .
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o .
Na koniec parę słów o .
Dziś napiszę o .

Wołacz:
(hej!)
AmbrosiuGdzie jesteś Ambrosiu!?
Ambrosiu! Uważaj!
Dobranoc Ambrosiu!
Ambrosiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Ambrosiu za rozmowę!