Odmiana imienia Ambroś przez przypadki

Ambroś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ambroś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ambrosia

Celownik
(komu? czemu?):Ambrosiowi

Biernik
(kogo? co?):Ambrosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ambrosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ambrosiu

Wołacz
(hej!):Ambrosiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmbrośAmbroś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ambroś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Ambroś wyjdzie ze szpitala.
Co robi Ambroś?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ambroś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmbrosiaNie ma Ambrosia.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Ambrosia.
Muszę pochwalić pomysł Ambrosia.
Rozalia podeszła do Ambrosia.
Tata Ambrosia sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmbrosiowiOpowiadam Ambrosiowi o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny Ambrosiowi.
Nie wiem, co powiedzieć Ambrosiowi.
Dzięki Ambrosiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się Ambrosiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
AmbrosiaW Ambrosia nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Ambrosia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Czekałam na Ambrosia w kawiarni.
Spoglądam na Ambrosia.
Widzę Ambrosia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmbrosiemWeekend spędzony z Ambrosiem był przesympatyczny.
Obie z Ambrosiem postawiłyśmy na zmiany.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ambrosiem na krytym basenie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ambrosiem.
Wieczorem z Ambrosiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmbrosiuPomyśl nad tym, co napisałam ci o Ambrosiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Ambrosiu.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Ambrosiu.
Na koniec parę słów o Ambrosiu.
Dziś napiszę o Ambrosiu.

Wołacz:
(hej!)
AmbrosiuGdzie jesteś Ambrosiu!?
Ambrosiu! Uważaj!
Dobranoc Ambrosiu!
Ambrosiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Ambrosiu za rozmowę!