Odmiana imienia Amatula przez przypadki

Amatula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amatula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amatuli

Celownik
(komu? czemu?):Amatuli

Biernik
(kogo? co?):Amatulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amatulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amatuli

Wołacz
(hej!):Amatulo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmatulaNa drugie imię mam Amatula.
Jeśli jednak przegrasz, Amatula zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Amatula.
Jutro Amatula wyjdzie ze szpitala.
Amatula chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmatuliAmatuli siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przyglądałam się dłoniom Amatuli.
Postanowiłam zadzwonić do Amatuli.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Amatuli.
Postanowiłam zadzwonić do Amatuli i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmatuliZaproponowałem Amatuli dwa tematy.
Daję Amatuli, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Amatuli święta nabrały nowego wymiaru.
Ja na pewno przekaże swój procent Amatuli.
Mama przyznała rację Amatuli.

Biernik:
(kogo? co?)
AmatulęSpojrzałam na Amatulę w wymownym geście.
Na Amatulę spłynęła niewymowna ulga.
W Amatulę nagle coś wstąpiło.
Sierżant wpatrywał się w Amatulę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzała na Amatulę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmatuląSprzątam pokój razem z Amatulą.
Ja z Amatulą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Weekend spędzony z Amatulą był przesympatyczny.
Refleksyjnie po spotkaniu z Amatulą.
Siedzieliśmy z Amatulą na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmatuliHipnotyzująca powieść o Amatuli i płatnym mordercy.
Przy Amatuli zapomniałem o wszystkim.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Amatuli.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Amatuli.
No a teraz trochę więcej o Amatuli.

Wołacz:
(hej!)
AmatuloWitaj Amatulo!
Dzień dobry Amatulo!
Dobranoc Amatulo!
Amatulo! Wróć do mnie!
Amatulo! Uważaj!