Odmiana imienia Amatka przez przypadki

Amatka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amatka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amatki

Celownik
(komu? czemu?):Amatce

Biernik
(kogo? co?):Amatkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amatką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amatce

Wołacz
(hej!):Amatko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmatkaJa i Amatka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Amatka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Amatka wraca do domu.
Amatka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Amatka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmatkiByłam pełna uznania dla rozwoju Amatki.
Postawa Amatki była zupełnie inna.
Tato Amatki produkował abażury.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Amatki.
Tata Amatki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmatceChciałam szybko pochwalić się Amatce.
Coś muszę Amatce powiedzieć, stoi i czeka.
Napisałem wiersz dzięki Amatce.
Kto wie, może Amatce wyjdzie do na dobre.
Opowiadam Amatce o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
AmatkęSpoglądam na Amatkę.
O jego personalia miałam spytać Amatkę prywatnie.
Amatkę zaczęło to nieco irytować.
Amatkę znalazłam w recepcji hotelu.
Na Amatkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmatkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Amatką.
Ja z Amatką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Zginął w pojedynku z Amatką.
Zostaliśmy z Amatką w salonie sami.
Ja z Amatką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmatceOd ostatniego wpisu o Amatce wydarzyło się sporo.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Amatce.
Na pewno słyszałyście o Amatce.
Marzę o Amatce.
Dyskutuję o Amatce.

Wołacz:
(hej!)
AmatkoDzień dobry Amatko!
Amatko! Wróć do mnie!
Dziękuję Amatko za rozmowę!
Amatko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Amatko!?