Odmiana imienia Amandusia przez przypadki

Amandusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Amandusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Amandusi

Celownik
(komu? czemu?):Amandusi

Biernik
(kogo? co?):Amandusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Amandusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Amandusi

Wołacz
(hej!):Amandusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AmandusiaAmandusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Amandusia.
Amandusia tego nie widzi.
Jak już wiecie mam na imię Amandusia.
Co robi Amandusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AmandusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Amandusi słychać.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Amandusi.
Tymczasem zauważyłam wpis Amandusi kilka dni temu.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Amandusi.
Specjalnością Amandusi jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
AmandusiProszę Amandusi nie dokuczać!
Opowiadam Amandusi o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Amandusi również się podoba.
Musiałam się zwierzyć Amandusi.
Coś muszę Amandusi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
AmandusięCzekałam na Amandusię w kawiarni.
Sierżant wpatrywał się w Amandusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Podchodzi, całuje Amandusię i idzie do wyjścia.
Amandusię znalazłam w recepcji hotelu.
Amandusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AmandusiąByliśmy wczoraj pierwszy raz z Amandusią na krytym basenie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Amandusią.
Oboje z Amandusią wybuchliśmy śmiechem.
Zostaliśmy z Amandusią w salonie sami.
Zginął w pojedynku z Amandusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AmandusiWczoraj wspomniałam o Amandusi z moim tatą.
Dobrze, że wspomniałeś o Amandusi.
Więcej o Amandusi znajdziecie na naszej stronie.
Kto dziś pamięta o Amandusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Amandusi.

Wołacz:
(hej!)
AmandusiuHej Amandusiu!
Cześć Amandusiu!
Gdzie jesteś Amandusiu!?
Dobranoc Amandusiu!
Dobry wieczór Amandusiu!