Odmiana imienia Alwinka przez przypadki

Alwinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alwinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Alwinki

Celownik
(komu? czemu?):Alwince

Biernik
(kogo? co?):Alwinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alwinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alwince

Wołacz
(hej!):Alwinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlwinkaNa drugie imię mam Alwinka.
Gdzie jest Alwinka?
Alwinka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Alwinka wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Alwinka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlwinkiWysyłam list do Alwinki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Alwinki.
Prosimy o pomoc dla Alwinki.
Póki co dodaję zdjęcia Alwinki z wakacji.
Zaproszenia na urodziny Alwinki są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlwinceOczywiście każdy przyzna rację Alwince.
Dzięki Alwince mamy kolejny artykuł po polsku.
Oddaję Alwince list.
Coś muszę Alwince powiedzieć, stoi i czeka.
Rozalia z troską przyglądała się Alwince.

Biernik:
(kogo? co?)
AlwinkęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Alwinkę.
Spojrzał na Alwinkę z zaciekawieniem.
Widziałem dzisiaj Alwinkę z mojej klasy.
Alwinkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spotkałam Alwinkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlwinkąPrzez chwilę oboje z Alwinką patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Alwinką na kanapie.
Wymyśliłam z Alwinką nową zabawę.
Zostaliśmy z Alwinką w salonie sami.
Tym razem korespondowałam z Alwinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlwincePrzygotowuje książkę o Alwince.
Myślę o Alwince.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Alwince.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Alwince.
Wczoraj wspomniałam o Alwince z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
AlwinkoWitaj Alwinko!
Dzień dobry Alwinko!
Alwinko! Wróć do mnie!
Dziękuję Alwinko za rozmowę!
Gdzie jesteś Alwinko!?