Odmiana imienia Alvaro przez przypadki

Alvaro imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alvaro

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Alvaro

Biernik
(kogo? co?):Alvaro

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Alvaro

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Alvaro

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Alvaro

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Alvaro

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

Przykłady deklinacji imienia Alvaro” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Alvaro

W domu Alvaro często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Alvaro grzecznie śpi.
Alvaro chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Alvaro.
Mam na imię Alvaro.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Tato produkował abażury.
Rodzina wyprowadziła się.
Szkoda że prawie że w ogóle nie ma.
Tata poszedł otworzyć drzwi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do .

Celownik (komu? czemu?): Alvaro

Rozalia z troską przyglądała się Alvaro.
Zszedłem z drogi Alvaro i usiadłem w fotelu.
Dzięki Alvaro mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Powiedz wszystkim i Alvaro, że nic mi nie jest.
Kupiłem Alvaro magnes na lodówkę.

Biernik (kogo? co?): Alvaro

W końcu obudzili Alvaro, żeby ich ratował.
Obserwuję Alvaro bardzo uważnie.
Przed wejściem spotkaliśmy Alvaro.
Spojrzałam na Alvaro.
Widzę Alvaro.

Narzędnik (z kim? z czym?): Alvaro

Wczoraj wracamy z Alvaro od lekarza.
Jadę na wycieczkę razem z Alvaro.
Razem z Alvaro wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Sprzątam pokój z Alvaro.
Wieczorem z Alvaro znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Alvaro

Mówimy tu oczywiście o Alvaro.
Dziś napiszę o Alvaro.
Związana jest z nią legenda o Alvaro.
Na pewno słyszałyście o Alvaro.
Czasami myślę sobie o Alvaro.

Wołacz (hej!):

Witaj !
! Wróć do mnie!
Hej !
Dziękuję za rozmowę!
Dobranoc !