Odmiana imienia Aluśka przez przypadki

Aluśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Aluśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Aluśki

Celownik
(komu? czemu?):Aluśce

Biernik
(kogo? co?):Aluśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Aluśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Aluśce

Wołacz
(hej!):Aluśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AluśkaAluśka tego nie widzi.
Ma na imię Aluśka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Aluśka.
Jutro Aluśka wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Aluśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AluśkiTata Aluśki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Aluśki.
Specjalnością Aluśki jest jazda na koniu.
Postanowiłam zadzwonić do Aluśki.
W sobotę są urodziny Aluśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
AluśceNapisałem wiersz dzięki Aluśce.
Aluśce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Daję Aluśce, to co najlepsze we mnie.
Dzięki Aluśce mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Aluśce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
AluśkęPrzyniesiona przez Aluśkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kacper patrzył na Aluśkę ze zdumieniem.
Spoglądam na Aluśkę.
Lubię Aluśkę.
Aluśkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AluśkąRazem z Aluśką zrobiłyśmy obiad.
Dorota spotkała się z Aluśką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Aluśką.
Idę na spacer z Aluśką.
Zobacz wywiad z Aluśką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AluśceNa pewno słyszałyście o Aluśce.
Myślałam cały czas tylko o Aluśce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Aluśce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Aluśce.
Przygotowuje książkę o Aluśce.

Wołacz:
(hej!)
AluśkoGdzie jesteś Aluśko!?
Witaj Aluśko!
Aluśko! Uważaj!
Cześć Aluśko!
Dobranoc Aluśko!