Odmiana imienia Alma przez przypadki

Alma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Alma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Almy

Celownik
(komu? czemu?):Almie

Biernik
(kogo? co?):Almę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Almą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Almie

Wołacz
(hej!):Almo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
AlmaAlma nie umie grać na gitarze.
Dziś Alma ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Alma wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Alma już tu jest.
Autorem artykułu jest Alma.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
AlmyPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Almy.
Rodzina Almy zginęła w wypadku samochodowym.
Rodzina Almy wyprowadziła się.
Jestem mamą Almy i jeszcze trojga innych dzieci.
Nie lubię Almy.

Celownik:
(komu? czemu?)
AlmieOpowiedziałam Almie o przykrości która mnie spotkała.
Almie wpadły w ucho słowa piosenki.
Przyglądam się Almie.
Co tej Almie po głowie chodzi?
Dopiero teraz zrozumiałem, że Almie coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
AlmęW końcu obudzili Almę, żeby ich ratował.
Przed sesją zapytałam Almę co lubi.
Odprowadziłam Almę do wyjścia.
Doprowadził tym Almę do stanu bliskiego apopleksji.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Almę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
AlmąWczoraj wracamy z Almą od lekarza.
Razem z Almą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Jadę z Almą na dyskotekę.
Byliśmy z Almą na jarmarku.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Almą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
AlmieZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Almie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Almie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Almie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Almie.
Pamiętam o Almie.

Wołacz:
(hej!)
AlmoDzień dobry Almo!
Almo! Wróć do mnie!
Almo! Uważaj!
Dziękuję Almo za rozmowę!
Cześć Almo!